Keep it simple
In gesprek met Roel Willems “Keep it simple”
over sierbomen, zitten blijven, zijn academisch leermeester, beweging, flair en de tijd nemen…
Interview door Anno Bousema, partner Financial Assets Actuarial Executive Search.
Dit interview is de eerste in een reeks gesprekken met actuarieel professionals, die gepubliceerd worden op actuaris.info
Ik spreek Roel op een van de eerste lentedagen bij hem thuis, hartje Utrecht, op loopafstand van de Oude Gracht en het bekendste filmhuis van de stad, het Louis Hartlooper Complex (een aanrader als het weer kan). Roel is spontaan en enthousiast ingegaan op mijn vraag om hem te mogen interviewen: over hemzelf, zijn rol als groepsdirecteur en actuaris bij Achmea, de toekomst van het actuariële ambacht, zijn jeugd en het leven. Hij toont zich overigens een perfecte gastheer! Het wordt een boeiend en diepgaand gesprek.
Limburgs nest
Roel komt uit een Limburgse ondernemersfamilie, zijn (voor)ouders waren hard werkende middenstanders, met vooral aan zijn vaders kant ondernemingen in diverse sectoren. Zijn moeder komt uit een geslacht van technische en creatieve professies. Roels vader was ondernemend en startte samen met zijn moeder een sier- en fruitbomen kwekerij. Roel en zijn broer, die het bedrijf later overnam, hielpen van jongs mee in de kwekerij. En dat was aanpakken geblazen, vooral in de weekenden en vakanties: van de verzorging van de bomen op het land tot en met het opnemen van de telefoon als er een klant belde en ook bij het oplossen van problemen. Toen Roel 12 jaar was wist hij het al zeker: hoe mooi het kweken van bomen ook is, ik zie mijn toekomst niet in de onderneming van mijn vader. Hij wilde de wijde wereld in, uitvliegen, in beweging komen en het avontuur zoeken. Bij zijn queeste zou hij, zo beseft hij nu, veel baat hebben bij de ervaringen en lessen in zijn jeugd, die hem positief tekenden. De tijd tussen de bomen heeft veel bijgedragen aan zijn ontwikkeling en aan zijn sterke gevoel voor en de focus op de klant, en ook aan zijn streven naar hoge kwaliteit van product en dienstverlening. Werd hem met de paplepel ingegoten.
Studeren en Amsterdam
Het leren op de middelbare school ging Roel goed en makkelijk af. Hij behoefde er niet veel voor te doen. Dat enige inzet wel degelijk nodig was, bleek in de vijfde klas van het VWO. Hij is toen blijven zitten -geloof het of niet van een latere econometrist en actuaris- op het vak wiskunde, nader bepaald het onderdeel meetkunde. De door omstandigheden afwezige leraar wiskunde was daar -natuurlijk- mede debet aan. Roel heeft zijn dubbele 5e jaar meer dan gecompenseerd door het behalen van hoge cijfers bij zijn eindexamen: een 10 voor wiskunde A een 9,2 voor Wiskunde B. Na het VWO had hij nog geen idee wat zijn doel om de wereld in te trekken hem zou brengen. Maar twee dingen stonden vast: 1. studeren en 2. in Amsterdam. Een goede vriend wijst hem op de studie econometrie aan de UvA. Eigenlijk een toevallige keuze dus, maar Roel voelt zich als een vis in het water en studeert in koud 4 jaar af. Zijn stage deed hij bij het toen gekende actuarieel (pensioen)bureau Klein Haneveld, waar hij zich vooral richt op ALM studies. Naast het beleggingsdomein ontstaat er dan ook gaandeweg interesse in het non life actuariaat.
Henk Wolthuis
Bij Actuarieel adviesbureau Tillinghast wordt Roel samen met Bart Kling met open armen ontvangen en richt hij zich in het team van Henk Kriek op het terrein van schadeverzekeringen. Zijn professor Henk Wolthuis, voor hem een belangrijk academische leermeester, gaf hem de tip om eens te gaan praten met de mensen van Tillinghast, waar Ad Kok net de leiding had overgenomen van founding father Gert Leuven, en dat klikte. Ook hier ontdekt Roel dat een goede werkplek voor hem bestaat uit ruimte om je te kunnen ontplooien, nieuwe dingen te kunnen ontdekken, en altijd in verbinding met anderen.
Na zijn vertrek bij Tillinghast en een kort avontuur bij de DIN Adviesgroep, besloot hij de overstap te maken naar EY Actuarissen, waar hij terecht kwam in een kweekvijver vol jonge talentvolle actuarieel professionals, die nu, vele jaren later, bijna allemaal zijn doorgegroeid naar zware posities. In zijn drang naar beweging en verandering besloot Roel na enige tijd bij EY Actuarissen om uit te zien naar een rol als manager bij een verzekeraar. Via managerial posities bij AXA, SNS Reaal en Nationale Nederlanden wordt hij Senior Manager Insurance Risk Achmea divisie Zorg&Gezondheid bij Achmea. Het domein Zorg wordt aan zijn professionele rugzak toegevoegd. Vanaf midden 2016 is hij Group Actuarial Director, en verantwoordelijk voor de coördinatie van het gehele actuariële vakgebied bij Achmea. Hij vervult in wezen de functie die we voorheen kenden als ‘groepsactuaris’, maar dan in een inmiddels sterk door SII beïnvloed 3LoD model. Hij is als Groep Actuariële Functiehouder hiërarchisch verantwoordelijk voor de tweede en functioneel ook voor de eerste lijn, en heeft zo overzicht over het gehele actuariële domein binnen deze coöperatieve verzekeraar, die hem na aan het hart ligt. In de rol van groepsdirecteur valt Roel rechtstreeks onder de RvB.
De schoonheid van het ambacht - keep it simple
Voor Roel is de kern van de schoonheid van het vak van actuaris de integrale blik die je als actuarieel professional hebt, of anders gezegd: de helikopterview op het totale speelveld van de verzekeraar; van de klant met productdesign via alle interne stappen tot stakeholders als aandeelhouder en toezichthouder. Je kunt op basis van de actuariële opleiding, waar je een breed palet aan vakken krijgt aangeboden, van statistiek, economie, econometrie, recht, fiscaliteiten, data tot programmeren, de grote lijnen duiden en een bijdrage leveren aan gezonde bedrijfsvoering en aan de koers van de verzekeraar. Een gesprekspartner zijn voor zijn omgeving over alle linies heen met overzicht, in het hart van de organisatie. Maar let wel, zijn motto is: keep it simple. Roels missie is om complexe materie duidelijk en simpel uit te leggen en te duiden. Dat klinkt eenvoudig maar is het niet. Stem je boodschap af op je gehoor, wees begrijpelijk en transparant, luister vooral heel goed en ga een dialoog aan, vindt hij. Aan de groei en toepassing van deze competentie hebben zeker ook de levenservaringen en -lessen uit de jeugd van Roel binnen het bomenbedrijf van zijn vader en moeder veel bijgedragen.
Wat meer lef en flair, actuaris kom uit je schulp
Actuarissen zouden op een veel breder terrein toegevoegde waarde kunnen leveren, vindt Roel, naast de bekende domeinen waarin zij van oudsher opereren. De Engelsen hebben het over ‘wider fields’. Hij roept vakgenoten op om deze velden en mogelijkheden te verkennen en betreden, een beweging over de grenzen heen te maken. Hij ziet gelukkig al bemoedigende ontwikkelingen, waar actuarieel professionals nieuwe deelgebieden betreden, zoals datascience. Met meer bewustzijn voor deze kansen en wat lef en flair kan de beroepsgroep verder naar buiten treden en ook op braakliggende terreinen toegevoegde waarde hebben. Ga erop uit, verbreed je blikveld en pak ook andere rollen op, zoals Roel zelf deed als docent bij het Actuarieel Instituut, of als vertegenwoordiger van het AG bij VNO-NCW. Maar ook als trainer en coach in de sport. Kom en blijf in beweging, panta rhei!
Jonge actuarissen neem de tijd!
Roel geeft startende actuarieel professionals mee om niet teveel haast te hebben. Kom goed en degelijk tot rijping. Zijn advies is om tijd te nemen, je echt te verdiepen in de materie en het vak, om het ambacht geleidelijk en goed te doorgronden en je erin te bekwamen. Een sterke basistoolset is het fundament onder de rest van je professionele loopbaan. Stap niet in de valkuil te snel carrière te willen maken. En kijk dan of je kunt doorgroeien, stap voor stap naar een zwaardere specialistische of managerial positie. Zoek ook een goede coach of mentor bij wie je kunt klankborden, je problemen bespreekt en die je begeleidt in je ontwikkeling. Richt je ook buiten je werk op andere maatschappelijke activiteiten, volg hierin je eigen talenten en kwaliteiten, ze dragen ook bij aan je groei naar professionele volwassenheid.
Terug naar de roots?
Of Roel ooit terugkeert naar zijn roots, en weer tussen de bomen in Limburg landt, en de appel niet ver van de stam is gevallen, is niet te voorspellen. Maar de analogie tussen groeiende bomen, waar steeds nieuwe takken en loten aan komen, die blijven groeien, en met de seizoen mee veranderen, en zijn afwisselende en dynamische loopbaan is evident.
We hebben het, besef ik nu trouwens, nog helemaal niet gehad over alpine skiën, een van de grootste passies van Roel, als doorgewinterde vaste bezoeker van het ski Mekka Ischgl in Oostenrijk. Ik zal daarover en over zijn toekomstplannen bij geval nog eens een boom met hem opzetten.
